Miot B jest niezwykle emocjonalnym i ważnym dla mnie miotem. Czekałam na niego już od października 2020 roku, dwukrotne USG wykonane we październiku i grudniu wykluczyło ciąże. Porzuciłam już marzenia o maluchach z łączenia Dolly z Bandy Prosiaków ze szwedzkim samcem Marwin’s Unknown Legend, aż niespodziewanie, po 3 miesiącach od łączenia pojawił się ciążowy brzuszek.

17 lutego 2021 roku Dolly urodziła piątkę maluchów, dwie dziewczynki i trzech chłopców – Bezę, Belen, Beara, Bobika i Becika. Dwójka chłopców, Bobik i Becik, była wyraźnie słabsza od rodzeństwa. Becik, pomimo dokarmiania odszedł po dwóch dobach.

Po dwóch tygodniach od porodu, nagle Dolly osłabła. Z radosnej, żarłocznej samiczki, stała się osowiała, gasła w oczach. Pomimo szybkiej interwencji weterynaryjnej straciłam i Ją.

Ogromny smutek i tęsknota zagościły w moim sercu. Dolly miała niesamowicie spokojny temperament. Była najłagodniejszą świnką jaką kiedykolwiek miałam, zawsze pełną ciepła i czułości, które przelewała na wszystkie towarzyszki w stadzie. Na kolanach przyjmowała postać rozlanego naleśnika, co niezmiernie mnie rozczulało.

Wraz z weterynarzem mieliśmy nadzieję, że pomimo niespodziewanej straty matki, maluchy dadzą radę na stałym pokarmie, ponieważ bardzo chętnie go jadły. Niestety po dobie zaczęły spadać z wagi, więc podjęłam decyzję o wprowadzeniu mleka zastępczego. Na szczęście dało to efekty, małe zdrowo rozwijały się i rosły.